Wielki Post

Za nami kolejna Środa Popielcowa. Tym samym rozpoczęliśmy kolejny Wielki Post. Obrzęd posypania głów popiołem jeszcze raz przypomniał nam, że doczesność, w której żyjemy w porównaniu z celem, do którego zmierzamy jest zaledwie prochem. Przypomniał nam także o naszej nieuchronnej przemijalności. I w kontekście tego ten prosty gest próbował nam uświadomić jak ważną w naszym życiu materią jest czas. Każda bowiem zmarnowana chwila nie tylko, że już nigdy nie powróci, ale na domiar złego odkładana będzie na szali wagi naszego zbawienia lub potępienia. Dlatego tak bardzo ważne jest, abyśmy nauczyli się szanować czas. Okres Wielkiego Postu ma być dla nas okazją do tej szlachetnej nauki.

Gdybyśmy stanęli w prawdzie przed sobą, to pewnie musielibyśmy ze wstydem przyznać się do wielu zmarnowanych Wielkich Postów. Takich, które nic nie zmieniały w naszym życiu, a jedyne co o nich moglibyśmy powiedzieć, to to, że po prostu były. A niestety w życiu ucznia Chrystusa jest to ogromna porażka.

Trwamy już od prawie roku w rzeczywistości epidemii. I choć jesteśmy nią już bardzo zmęczeni, to jednak jest okoliczność sprzyjająca podjęciu jakiejś ascezy. Myślę, że już w ubiegłym roku przekonaliśmy się, że można Wielki Post przeżyć inaczej i że nie tylko że człowiek nic na tym nie traci, ale wręcz przeciwnie – może ubogacić się duchowo.

Cieszyć na pewno może fakt, że mimo trwającej nadal epidemii aż około 700 parafian przybyło w minioną środę do kościoła, aby uczestniczyć w mszy świętej z posypaniem głów popiołem. Do tego należy dodać ponad sto komputerów, które włączone były na transmisję na żywo nadawaną z naszej parafii. To pewnie około 250 osób. A zatem ciągle jeszcze żywa i mocno zakorzeniona jest w nas tradycja Środy Popielcowej. Może więc warto, aby tak samo mocno zakorzeniła się w nas tradycja wielkopostnej ascezy?

Powodem do radości jest również fakt, że w zasadzie „na pniu” zniknęły tzw. zdrapki wielkopostne, których było 300 sztuk. To ćwiczenie duchowe, które już kiedyś propagowaliśmy w naszej parafii i już wówczas cieszyło się sporą popularnością.

Na koniec wypada mi bardzo serdecznie zaprosić do udziału w nabożeństwach wielkopostnych Drogi Krzyżowej oraz Gorzkich Żalów. To także wspaniała okazja, by w duchu głębokiej zadumy wejść w odkupieńcze dzieło Jezusa Chrystusa, które w pełni rozbłyśnie porankiem Zmartwychwstania.

Życzę pięknych i ubogacających owoców Wielkiego Postu. Niech to będzie czas wspaniałych nawróceń i powrotów do Pana, a dla tych, którzy wiernie przy Nim trwają czas utwierdzenia i udoskonalenia wiary.

© Copyright 2021 - Przystań Miłosierdzia